Peter van Oostzanen

Vroeger was het beter.

Na de laatste wereldoorlog moest alles anders. Weg met de oude kunst. Er moest gebroken worden met de oude traditionele kunst en iets wat naar realisme ruikt was al helemaal verdacht geraakt door de voorkeur van de nazi’s voor dit soort kunst.

Niks geen zorgvuldige opbouw van een schilderij, gelijk uit de pot hup op het doek. Schilderen vanuit je gevoel. Je moest de emotie zien. Het gevecht aangaan met de materie, met de verf.

En misschien was het ook wel even nodig dat er eens een frisse wind ging waaien en er een nieuw begin werd gemaakt. Keerzijde is dat tegelijkertijd de door de eeuwen heen opgedane kennis overboord werd gegooid. Iedereen die wel eens een museum heeft bezocht,  heeft wel eens een oud schilderij gezien dat nog zo fris van kleur is dat het net is of het vorige week geschilderd is.

De oude meesters maakten zelf hun verf. En aangezien ze een reputatie hadden en kwaliteit willen leveren, werd er op gelet dat de basisproducten ook goed waren.

Met de opkomst van de industrie en het industrieel vervaardigen van verf werd het losgekoppeld van de kunstenaar. Lekker makkelijk. Ineens kon je met je tubes naar buiten. Direct schilderen. Tegelijk worden de eerste problemen binnen gehaald. Sommige synthetisch vervaardigde pigmenten blijken niet stabiel en verbleken. De schilderijen van Vincent van Gogh zijn roder geweest dan ze nu zijn en zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Bij de schilderijen van Karel Appel worden de gevolgen nu ook zichtbaar. Afbrokkelende verf, barsten en korsten in de huid. Verzakkingen en tranen. En misschien had Karel Appel dat ook wel mooi gevonden. Een schilderij dat gewoon door blijft leven en huilt omdat zijn baasje er niet meer is.

Slechte conditie schilderijen Karel Appel

Lees meer >> | 0 Reacties | Reageer | 267 keer bekeken

Jeroen Bosch Visioenen van een genie 2016

Eindelijk was het dan toch gelukt. Kaartje voor de Jeroen Bosch expositie in Den Bosch. Door de goede marketing en de bijzonderheid van de expositie waren de kaartjes niet aan te slepen. Maar net voor dat de expositie was afgelopen en het circus van de Noord Brabants Museum naar het Prado in Madrid zou verhuizen was het  toch nog gelukt via internet  kaartjes voor het tijdslot van 23:00 te bemachtigd. Heel opvallend dat iemand 500 jaar na zijn dood nog steeds tot de verbeelding spreekt. Bij het museum is het druk. Maar het personeel is vriendelijk en loodst je in banen naar de expositie. Er is nog tijd om aan ander deel van het museum te zien. Maar het boeit me maar matig. Ik heb zin in de hoofd act. Dan is het zover, het is tijd, de show gaat beginnen. De poorten openen zich. We betreden een donkere ruimte vol… mensen. Tjonge wat een drukte. Ik zie alleen maar ruggen en achterhoofden. Tegenover de schilderijen zijn schermen met uitvergrotingen en andere informatie. Heel interessant maar daarvoor ben ik niet gekomen. Mijn hele leven kijk ik al naar plaatjes van de schilderijen. Tijd voor “the real thing”. Het blijkt toch nog mee te vallen. Aansluiten en je komt aan de beurt. De vitrines zijn goed uitgelicht en je kunt er dicht genoeg bijkomen om het goed te bekijken. Wat een fantasie heeft die man. Een wereld vol vreemde wezens. Aan de ene kant luguber maar ook weer humoristisch.  Er zit een bepaalde dynamiek in de voorstellingen en je blijft kijken naar de details, er is zo veel te zien. En in het echt is het toch anders, beter,  ik geniet er van hoe het geschilderd is. Gelukkig is de expositie groter dan ik verwacht had, dus genoeg te zien.  Tegen de tijd dat we weer buiten staan is het al tegen 1 uur. De nacht in de stad sluit goed aan op bij de gemoedstoestand waarmee we de expositie verlaten. De stad is al half in slaap. Als we  nog even aan het nagenieten zijn op een terrasje bij de kathedraal  worden de laatste gasten uit het café naast ons gewerkt. Wankelend komen ze naar buiten proberen ze proberen zich te herpakken en niet om te vallen. Waarna ze zwalkend in de nacht verdwijnen. Er is niet veel veranderd,  Jeroen had het goed gezien.

Lees meer >> | 0 Reacties | Reageer | 258 keer bekeken